| Notlar | Aklî ve naklî ilimlerdeki vukufu ve geniş kültürü sebebiyle “ikinci Câhiz” diye anılan İbnü’l-Amîd kitâbette ve sanatlı nesirde Câhiz’den de üstün tutuluyor ve devrin otoritesi kabul ediliyordu; bu münasebetle söylenen, “Kâtiplik Abdülhamîd ile başladı, İbnü’l-Amîd ile sona erdi” sözü darbımesel haline gelmiştir. ... Fars Valisi İbn Hindû’ya gönderdiği, iyi bir idarecinin vasıf ve ödevlerinden söz eden mektup gibi didaktik, ilim adamlarına gönderdiği gök gürültüsü, şimşek çakması ve yıldırım düşmesinin sebeplerini açıklayanlar gibi ilmî ve şair dostlarına gönderdikleri gibi şiir halinde kaleme alınmış mektupları da vardır (Seâlibî, Yetîmetü’d-dehr (nşr. M. Muhyiddin Abdülhamîd), Kahire 1377/1957,, III, 197-213). Ahmet Güner, "İbnü’l-Amîd, Ebü’l-Fazl", TDV İslâm Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/ibnul-amid-ebul-fazl (03.01.2019). |
